معضل کوچی ها؛ حکومت سکوت می کند؛ طالبان سوءاستفاده

 

همه ساله و با گرم شدن هوا، کوچی ها به دنبال تعرض در مناطق هزاره جات در بهسود ولایت میدان وردک هستند که در سال های اخیر، طالبان نیز در بین آنها حضور می یابد.

سید روح الله علوى، بزرگ قوم در بهسود و عضو پیشین شورای ولایتی میدان وردک در گفتگو با خبرگزاری خاورمیانه اظهار داشت که مشکل در مناطق مرکزی از سالهاست که جریان دارد و مردم را تهدید می کند.

به گفته وی، «در جریان سالهای اخیر بدترین فجایع در بهسود اتفاق افتاد، حرمت زن، پیر و مرد نگهداشته نشد.»

علوی اظهار داشت که در روزهای اخیر تهدید جدی ایجاد شده و تحرکات جدی انجام گردیده است.

بر اساس معلومات منبع، متاسفانه قضایای اخیر رنگ قومی گرفته است، در حالی که از گذشته های دور مردم و ساکنین مناطق مرکزی مانع حضور کوچی های صاحب ملکیت نبودند.

بر اساس فیصله شورای مردمی در سال های اخیر مجاهدین، برخی از کوچی ها سند ملکیت به دست آورده و مناطقی را به خود اختصاص دادند.

علوی می گوید «مردم مناطق مرکزی از ابتدا می گفتند که هر برادر کوچی که سند و مدرک از جایداد دارد، می تواند سکونت کند و بیشتر از ما هم مال و مواشی داشته باشد.»

به گفته عضو پیشین شورای ولایتی میدان وردک، مشکل از آنجا بود که کوچی ها در یک زمین با ۵۰ فامیل دیگر حضور می یافت و همین امر بعد از افزایش نفوس، باعث شده تا زمین های کوچی ها ظرفیت حضور زیاد را نداشته باشد و مردم محل نیز از آنها خواستند که تنها فامیل مستحق حضور داشته باشد.

علوی اظهار داشت که همین امر باعث جنگ شد و این دیدگاه به وجود آمد که «هزاره ها به ما به عنوان پشتون اجازه حضور نمی دهد و این مشکل را رنگ قومی دادند».

وی به حوادث اخیر نیز اشاره کرده و می گوید که از معضل کوچی ها تنها استفاده ابزاری صورت می گیرد و در حال حاضر هرچند که حملات آنها با حمایت طالبان عقب زده شده است؛ اما تهدید همچنان وجود دارد.

در همین رابطه بخوانید…

این بزرگ قومی بهسود افزود که حکومت محلی عاجز از حل این مشکل است و توانایی تصمیم گیری در منطقه را ندارد.

در روزهای اخیر غلام حسین ناصری، نماینده مردم کابل در منطقه حضور یافته و با مهاجمین کوچی در حال نبرد است که همین موضوع برای برخی ها به ابزار سوءاستفاده تبدیل شده و حضور فاطمیون در منطقه را مطرح کرده اند.

در این رابطه سید روح الله علوی، عضو پیشین شورای ولایتی میدان ورد می گوید «متاسفانه یک سنت است در کشور ما که هر کس برای نفی دیگری از صحنه تلاش می کند و حضور اینها را به گروه های دیگر و خارجی پیوند می زند؛ فاطمیون از کجا می توانند و به ساحه هزاره جات و بهسود حضور یابد، با کدام منابع مالی و منافع؟»

وی معتقد است که این دیدگاه، بد و مزخرف است که بیان می شود، مسایل را قومی می سازند، هیچ مسئله بیرونی نیست، یک نفر با جان خود بازی می کند و منفعت آن را به نام فاطمیون ختم شود.

در عین حال، غلام حسین ناصری، نماینده مردم کابل در مجلس نمایندگان می گوید که از تعیین هیئت این مجلس برای حل معضل کوچی ها استقبال می کند.

وی که در خط مقدم نبرد در بهسود حضور دارد، در صفحه فیس بوک خود نگاشته است «در منازعه هر ساله هجوم کوچی ‌های مسلح تحت حمایت حکومت بر مردم مناطق مرکزی و ساکنین اصلی آن و دوام این بحران غم انگیز که تبدیل به یک تراژیدی ضد انسانی در طول بیشتر از یک صد و هفده سال گردیده از یک طرف و تعیین هیئت از طرف مجلس نمایندگان شورای ملی از سوی دیگر نکات ذیر قابل یادآوری است»:

به باور ناصری، منطق ارزیابی و حل بحران باید مطابق با اصول و قانون اساسی از جانب داوری‌ های حقوقی «منطق الحق لمن غلب (هرکه زور داشت او برحق است)» نباشد! و الا مشکل را پیچیده ‌تر از حالت فعلی ساخته و به نفع هیچ‌ کس نخواهد بود.

به نام خداوند متعالدر منازعه‌ی هر ساله‌ی هجوم کوچی‌های مسلح تحت حمایت حکومت بر مردم مناطق مرکزی و ساکنین اصلی آن و دوام…

Posted by ‎غلام حسین ناصری‎ on Thursday, June 25, 2020

وی می گوید که امروز از والی میدان وردک به عنوان نماینده ریاست جمهوری به نمایندگی از مردم خواسته شد که کوچی های مسلح را هرچه زودتر از ساحات ولسوالی‌ های دایمیرداد، حصه‌ اول، کجاب، مرکز بهسود و خوات بیرون کرده تا زمینه مسالمت‌ آمیز یک بحث حقوقی بین نمایندگان طرفین با هدف حل دائمی بحران از منظر اصول و قانون اساسی به وجود آید.

ناصری با اشاره به تعیین هیئت مجلس نمایندگان گفته است که از تعیین این هیئت استقبال کرده؛ اما امید دارد که هرچه عاجلتر در منطقه تشریف بیاورد و حداقل چهار روز را جهت ارزیابی مشکلات ناشی از تجاوز مسلحانه و سایر قضایا در ساحات ولسوالی‌ های نامبرده در طول بیش از پانزده سال متوالی صورت گرفته، سپری کرده، تا این هیئت مثل هیئت ‌های قبلی در گذشته ناکام نماند.

مسئله بهسود و حمله و تهاجم کوچی ها در سالهای اخیر به یک معضل جدی تبدیل شده؛ اما نکته بارز این است که حکومت هیچ اقدام قابل توجهی برای حل آن نکرده است.

در حالی که شعار اصلی رئیس جمهور غنی در اولین دوره ریاست جمهوری اش، حل این معضل بود؛ اما بدون هیچ توجهی این معضل همچنان پابرجاست.

بیشتر بخوانید …

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *