تجویز بیرویه داروها یکی از معضلههای بزرگ در کشورهای جهان سوم

تجویز چندین نوع دارو برای یک بیماری و تداوی درست در کشورهای جهان سوم وجود ندارد و این کار سبب شده است که مردم برای تداوی به کشورهای دیگر مراجعه کند.
همچنان در بخش واردت داروهای بی کیفیت نیز تاجران دوا نیز صداقت لازم به خرچ نمیدهند.
در این مورد داکتر همایون نویان گفته است که « آمار رسمی وجود ندارد اما دیده شدهاست که حد اوسط اقلام دوایی در هر نسخه در افغانستان بیشتر از ۵ قلم میباشد در حالیکه در سطح جهانی تنها ۲ قلم در هر نسخهاست.»
در ادامه نویان نوشته است که «مصرف اینچنینی ادویه در پهلوی اینکه سبب بیماریهای دیگر و حتا مرگ شده میتواند، بار گران اقتصادی را نیز به شانههای افراد، خانوادهها و دولت میگذارد.»
داکتر نویان تاکید کرده است که «توصیهی غیرمسوولانه ادویه از سوی داکتران عوامل متعدد دارد، اما دو عاملیکه متبارز اند یکی نرسیدن بهتشخیص درست و پرداختن به تداوی بهاصطلاح «چرهای» و دوم تداویهای تجارتی بهمنظور مصرف ادویهی دواخانه و یا کمپنیهای مشخص توریدی در بدل کمیشن که شامل پول نقد، تحفه، سفرهای سیاحتی و حتا حج عمره میشود، میباشد.»
داکتر نویان در ادامه نوشته خود گفته است که «رسیدگی به این معضل یکی از مکلفیتهای وزارت صحتعامه میباشد، اما در پهلول آن همهی ما رسالت داریم تا به این موضوع بپردازیم و فضایی را ایجاد کنیم که هرکسی هرکاری میکند آنرا مسوولانه انجام بدهد.»
داکتر نویان یک نمونه از این کار را چنین نوشته است «اینجا بهعنوان نمونه یک نسخه تداوی مرض زردزخم (Impetigo) را ببینید که شاید بتواند تنها با یک قلم دوا تداوی شود.»
اما در تصویر که شما مشاهد میکنید داکتر معالج چندین قلم دوا نوشته است.