ششم‌جدی، کمرشکن و ادامه دار

ششم جدی سال ۱۳۵۸، روزی که مردم افغانستان و رهبران جهان آن را فراموش نمی کنن، روزی که کمر افغانستان شکست.

ششم جدی، مصادف است با سالروز تجاوز استعمار قشون سرخ شوروی سابق به افغانستان؛ بیش از سه ده پیش در چنین روزی روسیه با یک سیاست اشتباه خارجی با ۱۳۰ هزار نیرو به خاک افغانستان هجوم آورد و مردم این کشور را به خاک سیاه نشاند.

حمله قشون سرخ به خاک افغانستان به بهانه درخواست کمک «ببرک کارمل» از مقامات کشور شوروی صورت گرفت، یک روز پس از آنکه حفیظ الله امین با توطئه سربازان این ارتش در قصر تاج بیگ کابل به قتل رسید و ببرک کارمل قدرت را بدست گرفت.

ورود قشون سرخ شوروی به کابل

با ورود نیروهای پیاده شوروی به کابل، هواپیماهای این کشور میدان هوایی کابل و بگرام را به تصرف درآوردند.

پس از آن ببرک کارمل در یک بیانیه رسمی ساعت ۹ شب ۶ جدی سال ۱۳۵۸ به قدرت رسیدن خود را اعلام کرد.

در همین حال «محمد جان» یکی از افسران بر حال وزارت دفاع آن وقت، خاطرات اش از آن زمان را چنین بیان میکند: «ششم جدی سال ۱۳۵۸ اتحاد جماهیر شوروی سابق که قبلا ذریعه هواپیماهای غول پیکر نظامی در میدان هوایی کابل جابجا شده بودند، به تمام قطعات نظامی و مراکز عمده دولتی یورش بردند و با محاصره تمامی این امکان؛ به دوره سیاه حکومت حفیظ الله امین، رئیس جمهور برحال آن وقت پایان دادند.»

به باور وی، اگر حضور روس ها با امریکا را در افغانستان به مقایسه بگیریم، خواهیم دید که اتحاد جماهیر شوروی سابق بدون داشتن هدف به این کشور نیامده بود، آنها با وارد شدن به افغانستان پیشروی در سایر کشورهای آسیایی، رسیدن به آب های گرم هند و بالاخره رسیدن به خاک اروپا در غرب را میخواستند که هرگز به آن نرسیدند.

محمد جان می افزاید که حضور امریکا هم به بهانه اینکه تروریسم را در افغانستان نابود کند یک برداشت غلط است؛ زیرا امریکا نیز برای رسیدن به اهداف سیستماتیک خود که از جمله دسترسی به معادن و ذخایر کشور، تحت تسلط داشتن مقامات افغان همچنان نظارت بر کشورهای منطقه که فقط از خاک افغانستان ممکن است، در این کشور حضور دارند و کماکان به خواسته شان رسیده اند.

بسیاری ها معتقدند که اتحاد جماهیر شوروی در جریان ۹ سال که در افغانستان حضور داشت؛ اقدامات بنیادین را برای مردم افغانستان به یادگار گذاشت که از جمله احداث دانشگاه پولی تخنیک کابل، احداث شفاخانه ۴۰۰ بستر، ساخت اساسی تونل سالنگ، احداث سیلوها و ایجاد بندهای برق را می توان نام برد؛ اما امریکا در جریان نزدیک به نوزده سال گذشته با وجود هزینه میلیاردها دالر، کار بنیادی برای مردم افغانستان انجام نداد.»

از سوی دیگر پس از گذشت ۷ سال از حضور اتحاد جماهیر شوروی سابق در افغانستان، امریکا با خصومت دیرینه ای که با روس ها داشت و با استفاده از فرصت، مجاهدین را تشویق کرد تا در برابر قشون سرخ شوروی سابق بجنگند و آنها را از کشور بیرون کنند و برای رسیدن به این هدف شان میلیون ها دالر هزینه کرده و سرانجام این جنگ خانمان سوز از قریه های دورافتاده کشور آغاز شد و شمار زیادی از مردم ما را طعمه خودش کرد مردم از خانه هایشان متواری شدند، اموال شان به غارت رفت و ناموس شان مورد تعرض قرار گرفت.

کارمل و برکناری از قدرت

سرانجام پس از جنگ ها با رویکار آمدن «میخائیل گورباچف» به عنوان رئیس جمهور شوروی سابق، سیاست های این کشور هم در مورد افغانستان تغییر کرد و مقدمات کنار زدن ببرک کارمل از قدرت هم فراهم شد و کارمل در ثور ۱۳۶۵ خورشیدی از سمت سرمنشی حزب دموکراتیک خلق کنار زده شد و در عقرب همان سال توسط نجیب الله از ریاست جمهوری هم برکنار شد.

بعد از آن نجیب الله در سال ۱۳۶۵ به سمت سرمنشی حزب و سپس به ریاست جمهوری رسید؛ اما مردم آن زمان هنوز هم تصویری از دوره ریاست او در سازمان استخباراتی «خاد» در ذهن داشتند.

از کارکردهای مهم نجیب الله؛ سیاست «آشتی ملی» برای مصالحه با مخالفان، به ویژه مجاهدین بود که از آنها خواست به پروسه صلح بپیوندند.

با  وجود اینکه مردم افغانستان در جریان ۹ سال حضور اتحاد جماهیر شوروی در کشور قربانی های زیاد دادند و زندگی شان دگرگون گردید، انتظار میرفت که دیگر این کشور تحت سلطه هیچ قدرت جهانی قرار نگیرد؛ اما پس از سپری شدن دوره تاریک طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی ایالات متحده امریکا برای آوردن صلح و ثبات وارد افغانستان شد که از آن روز هفده سال میگذرد و در جریان بیش از یک دهه؛ افغانستان نه تنها آرامش امنیتی نسبی را تجربه نکرد بلکه به مراتب بیشتر از دوره روس ها قربانی داد.

و حالا بعد از نزدیک به ۱۹ سال از ششم جدی، امریکا با تمام مصارف برای نابودی طالبان، با آنها توافقنامه صلح امضا کرده و شکستی مفتضحانه را قبول کرد.

از سویی هم روسیه به یکی از کشورهای میزبان برای نشست رهبران سیاسی و جهادی افغانستان و طالبان تبدیل شده است.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *