ويكي ليكس: اصحاب رسانه و روزنامه نگاران مصري از طرف عربستان تأمين سرمايه مي شوند

انتشار اسناد تأمین مالی رسانه های تصویری مصر و همچنین روزنامه نگاران و پژوهشگران مصری توسط پادشاهی سعودی، آنها را از همان زمان انتشار در کانون توجه اذهان عمومی قرار داده است.

در حالی که اولین اسناد، حاوی جزئیات درخواست های مالی روزنامه نگار طرفدار رژیم، مصطفی بکری و همچنین واعظ مذهبی، عمرو خالد، در تاریخ ١٩ جون منتشر شدند، طی یک توافق با ویکی لیکس اسناد انتشار یافته نشده ای به دست مدی مصر رسیده است که پرده از جزئیات و اسامی جدیدی برمیدارد.

درخواست های مالی از عربستان سعودی متفاوت بوده است، در بعضی موارد نویسنده برای نوشتن مقاله درخواست دستمزد کرده است که این دستمزد ها از طریق سفارت پرداخت می شدند.

یکی از اسناد که با عنوان”صورت حساب نماینده ی دارالهلال” منتشر شده، یادداشتی است از رئیس بخش امور رسانه های وزارت خارجه ی عربستان به معاون وزیر فرهنگ و رسانه ی این کشور، که در آن چکی به مبلغ ۶٨ هزار دالر آمریکایی در وجه مؤسسه ی دارالهلال، وابسته به دولت مصر، در ازای انتشار مقالاتی راجع به دستاورد های عربستان سعودی در نوسازی و گسترش دو مسجد مقدس(مسجد الحرام و مسجد النبی) و سایر پروژه ها در طول فصل حج در سال ١۴٣٢ هجری قمری درخواست می شود.

در دوره ی مذکور، عبدالقادر شهیب، رئیس هیئت مدیره ی مؤسسه ی الهلال بود، در حالی که حمدی رزق، یکی از حامیان سرسخت دولت عبدالفتاح السیسی، سمت سردبیری ارشد ‘المصور’، یکی از نشریات این مؤسسه را بر عهده داشت. لازم به ذکر است مؤسسه ی الهلال یکی از قدیمی ترین چاپخانه ها و مراکز نشر رسانه در مصر و منطقه محسوب می شود. دیگر نشریات اما در جمع آوری کمک های مالی از پادشاهی سعودی در ازای نشر مقالات طرفدار حکومت سعودی موفقیت چندانی نداشتند، به ویژه هنگامی که سخن از درخواست کمک های مالی برای انتشارات مقالات بدون هماهنگی قبلی به میان می آید.

طی یک پیام بدون تاریخ با عنوان “عذرخواهی از روزنامه مصری الحیات”، که از وزارت فرهنگ و رسانه ی عربستان به سفارت این کشور در قاهره ارسال شده، پس از آنکه وزارت فرهنگ و رسانه نامه ای از آقای محمد عمر الشطبی،رئیس هیأت مدیره و سردبیر ارشد روزنامه ی کمتر شناخته شده ی الحیات همراه با نسخه هایی از این روزنامه به همراه ۵٠٠٠ ریال عربستان، برای چاپ مقاله ای به مناسبت هشتاد و یکمین سالگرد روز ملی و همچنین به عنوان یک درخواست برای تأمین مالی دریافت میکند، وزارت فرهنگ پاسخ میدهد که “مأموریتی برای چاپ این مقاله از قبل تعیین نشده بوده است و هیچ مقام رسمی از طرف این نشریه توضیحی در مورد خط مشی روزنامه و برنامه های آن نداده است. این موضوع به شیوه ای مناسب به این فرد اطلاع داده شود.”

سردبیر ارشد روزنامه ی خصوصی النهار مصر درخواست پشتیبانی مالی مستقیم تری را از عربستان سعودی ارائه میدهد. طی یک پیام با عنوان “خیلی فوری: اسامه شرشر” ، در پی درخواست آقای شرشر برای توزیع روزنامه اش در عربستان سعودی و همچنین تقاضای دریافت حمایت مالی در ازای ایجاد یک پروپاگاندای تبلیغاتی، وزارت امور خارجه ی عربستان اطلاعات مربوط به این روزنامه را از سفارت خود در قاهره درخواست میکند.

“ما امیدواریم که اطلاعات کافی در مورد روزنامه، مدیریت آن، منابع مالی، احتمالات برخورد با آن و همچنین توزیع آن در عربستان را با توجه به دیدگاه شما در مورد این درخواست ارائه کرده باشیم.”

نه در اسناد منتشر شده و نه در اسنادی که به دست ‘مدی مصر’ رسیده است اثری از پاسخ سفارت به این درخواست دیده نمی شود، ارگانی که شعار آن “جانبدارانه تنها به سوی حقیقت” است.

از سویی دیگر، یاسر برکات، سردبیر ارشد هفته نامه ی الموجز، روشی ناموفق اما خلاقانه را برای دریافت پول در ازای عدم انتشار اطلاعاتی که ادعا می کرد باعث نگرانی خانواده ی سلطنتی می شوند را آزمود. برکات درخواست ملاقات با پادشاه و یا حداقل با سفیر سعودی ها در قاهره را می کند، و در غیر این صورت تهدید میکند که اسنادی که در دست دارد را منتشر خواهد کرد. در پیام وزیر امور خارجه وقت، سعود الفیصل به وزیر فرهنگ و رسانه که به صورت اختصاصی توسط مدی مصر منتشر شده است، آمده:” صاحب امتیاز و سردبیر روزنامه الموجز مصر تمایل خود را برای بازدید از کشور و افتخار ملاقات با خادم حرمین شریفین ،برای ابراز یک موضوع محرمانه و فوری ابراز داشته است. در صورت عدم برگزاری این ملاقات و یا ملاقات با جناب سفیر در قاهره، برای او چاره ای جز انتشار اطلاعاتی که دارد نمیماند.” فیصل همچنین افزود: ” سفارت ما در قاهره خاطر نشان کرده که در شماره ٣٠١ این مجله، مقاله ای توهین آمیز سرشار از سفسطه و دروغ در مورد پادشاهی عربستان چاپ شده است. و جناب سفیر باخبر شده که این روزنامه در طبقه بندی روزنامه های زرد با تیراژ پایین و اهمیت حداقلی در رسانه های مصری قرار میگیرد. جناب سفیر باور دارند که بهترین راه نادیده گرفتن این فرد است.”