خلیلزاد، پدر توطیه در جمع تکنوکرات‌های فاشیست

زلمی خلیلزاد یکی از فاشیست‌ترین چهره های است که در سال‌های اخیر مستقیم در سیاست افغانستان دخالت می‌کند و این کار خلیلزاد حاکمیت ملی و استقلال کشور را زیر سوال می‌برد، در این مورد حکومت وحدت ملی مقصر است که جلو حرف‌های نابخرانه و غیر مسئولانه خلیلزاد را نمی‌گیرد.

خلیلزاد در کتاب «فرستاده» که جمع از خاطرات خود را نوشته است بارهای از خیانت‌های که به مردم افغانستان کرده است پرده برداشته است از زمان برگزار لویه جرگه قانون اساسی تا اخرین روزهای ماموریت خود هر چه که توانست در فربه کردن فاشیزم کمک کرد.

حال بعد از ایجاد تنش‌ها میان ارگ و بلخ، گفته می‌شود ارگ دست به دامن پدر توطیه شده است و خلیلزاد را به افغانستان خواسته تا بتواند در هم آهنگی با چندین گروه استاد عطا محمد نور را از ولایت بلخ کنار بزنند.

این در حالیست که خلیلزاد کور خوانده و دست این فاشیست رو شده است و دیگر نمی‌تواند پیروز شود چون نه حال سال ۲۰۰۱ است و نه خلیلزاد آن آدم قدرتمند و نه عقلانیت سیاسی مردم و رهبران سیاسی به آن اندازه عقب مانده است که باز بتواند خلیلزاد پلان‌های شوم خود را عملی کند.

زلمی خلیلزاد در تازه ترین گفته‌های خود به یکی از رسانه ها جبهه شمال را از حضور نیروهای خارجی و تمام شدن صبر جامعه جهانی هشدار داده است و گفته که صبر هم حد و اندازه دارد.

با این پیش‌فرض که حکومت وحدت ملی یک حکومت است که با ابتکار جان کری ساخته شده است ولی تا این حد هم افتادن به دامن آمریکا خوب نیست که در مسایل داخلی افغانستان خلیلزاد آمریکایی بیاید و نظر بدهد و این برای سران حکومت وحدت ملی مایه ننگ است.

اگر آمریکا واقعن در پی تطبیق قانون است در نخست باید مواد موافقت‌نامه حکومت وحدت ملی را تطبیق کند و بعد مخکش‌ها را زندانی کنند و بعد پول‌های که در این سال‌ها حیف و میل شده است حسابگیری کند و بعد در مورد انفجار جنبش روشنایی و تبسم و رستاخیز تغییر از حکومت بپرسد که چرا دیموکراسی را زیر سوال برده ست.

اگر این حساب فارغ شد از ۴۵ درصد خاک که پیش طالبان و داعش است باید از حکومت پاسخ بخواهد و بعد در مورد این که چرا جنرال دوستم معاون اول رییس جمهور در ترکیه است حساب بخواهد و هزاران حرف دیگر است که باید آمریکا در پی تطبیق قانون باشد و اگر از این‌ها فارغ شد بعد نوبت به استاد عطا محمد نور می‌رسد.

در اخر این که اگر واقعن خلیلزاد آمده است که پشت ارگ ایستاده شود تا استاد عطا را از بلخ برکنار کنند واقعن حاکمیت ملی، مشروعیت و… حکومت زیر سوال رفته است و اگر در این مورد ریاست اجراییه خاموشی اختیار کند، پس ما در ۲۸ اسد از کدام استقلال تجلیل می‌کنیم؟ از استقلال که از انگلیس‌ها گرفتیم؟ و حال زیر سلطه آمریکا حکومت‌های ما حاکمیت دارند؟

 

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *