تیم انتخاباتی اتمر، اعلام نتایج ابتدایی انتخابات پارلمانی

بعد از اعلام نتایج ابتدایی انتخابات مجلس نمایندگان در ولایت کابل، سوالهای زیادی ایجاد شد که مهمترین آن این است «چه بر سر رای مردم آمد؟».

کمیسیون مستقل انتخابات که در جریان شمارش آرا که نزدیک به سه ماه طول کشید؛ بارها و بارها به انواع مختلف فساد از جمله فساد اخلاقی و مالی متهم شد.

زمان طول کشیده با توجه به اینکه شمار زیادی از نامزدان انتخابات می گفتند که برای گرفتن رای از سوی کمیسیون مستقل انتخابات از آنها پول های هنگفت خواسته شده است، مدتی بود که بخشی از کمیشنران کمیسیون فربه شده و مال و منالی برای خود دست پا کردند.

شکایات زیادی مبنی بر فروش آرا در زمان بازشماری رای ها در کابل وجود داشت و حتی قیمت هر رای نیز تعیین شده بود که نامزدان می گفتند :«هر رای ۹ هزار افغانی و در بعضی مواقع ۵۰ دالر قیمت دارد».

این اتفاقات به صورت کلی روند و پروسه انتخابات را زیر سوال برد و حیثیت آن را نابود کرد.

درست سه ماه بعد از برگزاری انتخابات مجلس نمایندگان، در یک برنامه سیاسی از پیش تعیین شده، سرور دانش، معاون رئیس جمهور و داکتر عبدالله عبدالله، رئیس اجرائیه حکومت زبان به انتقاد از کمیسیون مستقل انتخابات گشودند.

سرور دانش در یک مراسم گفت: «سه ماه از زمان برگزاری انتخابات پارلمانی می گذرد و هنوز نه تنها از نتایج انتخابات خبری نیست؛ بلکه در سایۀ اتهامات، تقلب، تخطی و فساد، «اعتبار و حیثیت دولت و مردم افغانستان کاملا زیر سؤال رفته است.»»

به گفته وی، پروسه رأی دهی و انتخابات به عنوان پر افتخارترین صحنه های مشق دموکراسی و مشارکت داوطلبانه و مدنی مردم، «به ابزاری برای طعنه ها و توهین های دوست و دشمن و به یک نوع سرافگندی تبدیل شده است.»

در عین حال، داکتر عبدالله نیز در نشست شورای وزیران به تمسخر گفت :«اگر نفوس افغانستان به مانند چین می بود، نتایج انتخابات در روز قیامت معلوم می شد.»

این دو مقام در گفته هایشان، کمیسیون مستقل انتخابات را نیازمند جدی اصلاحات دانستند؛ گویا صحبت هایی وجود دارد و اینکه بعد از چور و چپاول و زراندوزی تعدادی از کمیشنران و مسوولان این کمیسیون، نیاز جدی به اصلاحات است تا افراد دیگری در راس کار برای انتخابات ریاست جمهوری قرار گیرند.

اما بعد از گذشت سه ماه، سرانجام نتایج ابتدایی ولایت کابل اعلام شد، این در حالی است که بنیاد انتخابات شفاف افغانستان (تیفا) در گزارشی پرده از همه نابسامانی ها در کمیسیون برداشت.

این بنیاد به صراحت اعلام کرد که در کنار فساد مالی گسترده در بین اعضای کمیسیون انتخابات، فساد اخلاقی نیز به صورت شرم آوری وجود دارد.

تیفا گفت؛ «اسنادی که در اختیار ما قرار گرفته، نشان می ‌دهد، کارمندان کمیسیون هم از کاندیدان زن درخواست نامشروع کرده و هم از همکاران زن در کمیسیون.»

نعیم ایوب‌ زاده رئیس تیفا؛ از فرد مشخصی نام نگرفت؛ اما تصریح کرد که این فساد از سطح رهبری شروع الی سطوح پایین ‌تر از آن وجود داشته است که این گونه فساد اخلاقی در کمیسیون انتخابات بی ‌سابقه است.

در عین حال گفته می شود که تاخیر در اعلام نتایج کابل به دو دلیل بوده است؛ یکی اینکه شماری از افراد به واسطه پول شان راه یابند و شمار دیگر نیز به واسطه برنامه های سیاسی آینده.

رهبری حکومت در این اواخر نظر به آنچه گفته می شد، کمیسیون هیچ تصمیم مهم گرفته نمی تواند مگر با نظر حکومت، کسانی را از کابل و دیگر ولایت های مهم به مجلس راه داده که همفکر و هم برنامه با آنها باشد.

اعلام نتایج کابل دقیقا بعد از نشر و تائید تکت انتخاباتی حنیف اتمر، مشاور پیشین امنیت ملی با حضور یونس قانونی و محمد محقق به خودی خود ثابت می کند که پشت این حوادث، دست هایی کار می کرده است.

چطور افراد و جوانانی که در بین مردم محبوبیت خاص و ویژه ای دارند، هیچکدامشان به مجلس راه نیافته اند و اینکه چرا کمیسیون مستقل انتخابات (البته در نام مستقل) چرا باید در دو مرحله ابتدایی و نهایی، لیست افراد راه یافته به مجلس را اعلام کند؟

شماری از نامزدان می گویند که کمیسیون به آنها گفته است اگر در فاصله زمانی بین نتایج ابتدایی و نهایی خواست آنها را فراهم کنند به لیست نهایی راه می یابند.

اما سوال مهم و اساسی این است که «رای مردم چه شد؟».

آیا از بین نفوس غرب کابل، تنها باید عده محدودی بیایند و آیا کسانی نبودند که بیشتر از ۴هزار رای داشته باشند؟

کمیسیون چطور می تواند ثابت کند که تحت تاثیر حکومت نبوده و آرای استعمال شده در روزهای ۲۸ و ۲۹ میزان را به درستی شمارش کرده است؟

نباید فراموش کنیم که همین کمیشنران پیش از آغاز کارشان، دست بر روی قرآن گذاشته و قسم خورده بودند که از رای مردم و شفافیت انتخابات دفاع می کنند.

حال باید به انتظار لیست نهایی ماند و تغییرات آن را نظاره گر بود.