وحدت مردم هرات، مشت محکمی بر تفرقه‌افگنی

گروه‌های تروریستی که اکثر آنها اهداف سازمان‌ها و کشورهای بانی خود را پیش می‌برند از سال‌ها به این‌سو به دنبال تفرقه‌افگنی بین مردم افغانستان استند.

این گروه‌ها به ویژه گروه تروریستی داعش با برنامه‌ها و اهداف خارجی‌شان در سال‌های اخیر با هدف قرار دادن اماکن و برنامه‌های مذهبی به‌شدت در تلاش برای تفرقه به ویژه تفرقه مذهبی و دینی در بین مردم افغانستان بودند.

این گروه در چندین موارد از جمله حمله بر مسجد باقرالعلوم، زیارت کارته سخی، مسجد الزهرا و تجمع مظاهره‌کننده‌گان جنبش روشنایی در کابل و در چندین موارد حمله بر مساجد در هرات تلاش کرد تا به هدف اصلی‌اش برسد.

در آخرین مورد، سه‌شنبه شب هفته گذشته مهاجمین وابسته به گروه تروریستی داعش، بر نمازگذاران در مسجد جوادیه هرات حمله کرده و آنها را به خاک و خون کشیدند.

فردای این حمله، گروه تروریستی داعش با نشر عکسی، مسوولیت حمله را به عهده گرفت؛ در این حمله نزدیک به ۱۰۰ تن جان باخته و یا زخمی شدند.

همه‌گان این حمله را نوعی تفرقه‌افنگی مذهبی بین پیروان مذاهب در افغانستان عنوان کردند و ثابت شد که گروه تروریستی داعش به دنبال هدفی در افغانستان است که در عراق و دیگر کشورها آن را پیاده کرده بود.

اما حضور پرشور مردم هرات بعد از حمله، اهدای خون، مراسم جنازه، حضور پرشور در نکوهش کردن این حمله و از همه مهم‌تر ادای نماز شب گذشته که به صورت جماعت و با حضور مردم سنی و شیعه در سرک مسجد جوادیه نشان داد که اتحاد و همدلی آنها، «مشت» محکمی است بر دهان تفرقه‌افگنان و شرمی است برای افرادی که به دنبال تفرقه‌اندازی هستند.

صدها تن از نمازگزاران شیعه و سنی، هدف از این کارشان را تقویت همبسته‌گی و وحدت میان مذاهب عنوان کردند.

اقامه نماز جماعت مشترک شیعه و سنی در واقع پاسخ دندان‌شکن به دشمنان قسم خورده افغانستان بود که به دنبال دامن زدن به اختلافات مذهبی هستند.

در تمام وقایع خونین در کشور، مردم از تمام مذاهب در کنار هم هستند، در بسیاری از موارد که اقوام یک مذهب خاص هدف حملات قرار گرفته، مذاهب دیگر بیشتر در صفوف اهدای «خون» حضور یافته‌اند تا ثابت کنند با تمام مشکلات امنیتی که در کشور وجود دارد؛ هیچ وقت اجازه شعله‌ور شدن جنگ‌های مذهبی و فرقه‌ای را نمی‌دهند.

هرچند که مدیریت ارگان‌های امنیتی و کشفی ضعیف است و متاسفانه هرازگاهی شاهد یک رویداد خونین، وحشتناک و به‌دور از انسانیت هستیم؛ اما روند برخورد مدیرانه و مدبرانه مردم با رویدادها، این اجازه را از عاملین آن و کشورهای حامی آنها می‌گیرد که به هدف اصلی‌شان برسند.

شهروندان کشورها بارها اعلام کرده‌اند که دولت باید تامین امنیت کند تا آنها در شرایط بهتر زنده‌گی کنند؛ اما این را هم می‌دانند که تا حال امنیت آنها به صورت کامل تامین نشده است و دشمن نیز به دنبال نفوذ از همین نقطه است؛ ولی مردم با هوشیاری کامل اجازه این کار را تا حال نداده‌اند و نخواهند داد.

این مردم بارها گفته‌اند «باشند‌ه‌گان افغانستان با هم بردارند.» شعاری که مصارف هنگفت حامیان تروریسم را برای رسیدن به هدف‌شان؛ به هدر داده است.