موج بیکاری و بی عدالتی در هرات

هرات ولایتی با مرکزی به همین نام در غرب کشور موقعیت دارد، این ولایت دارای ۱۵ ولسوالی می باشد و با داشتن دو گمرک، شهر هرات قطب صنعتی و مهمترین کانون فرهنگی – هنری افغانستان به ‌شمار می ‌آید.

ولایت هرات، سومین ولایت بزرگ کشور است و همراه با فراه و نیمروز جمعاً ولایات غربی را تشکیل می ‌دهند و با کشور ایران هم‌ مرز است.

اما در این اواخر معضلات اجتماعی زیادی در این ولایت رونما شده است، بیکاری، بی عدالتی، ناامنی و حضور مخالفان در شماری از ولسوالی های آن از جمله این معضلات است.

کامران علیزایی، رئیس شورای ولایتی هرات در گفتگوی ویژه با خبرگزاری خاورمیانه حضور یافت.

صحبت با سوالی در مورد امنیت هرات آغاز شد و علیزایی در این رابطه اظهار داشت :«امنیت ولایت هرات نسبت به دیگر ولایت ها خوب است، این امنیت در قدم اول از مردم است، در قدم دوم تلاش نیروهای امنیتی در هرات.»

به گفته وی، تا زمانی که مردم با حکومت و نیروهای امنیتی همکار نباشد، امنیت در هیچ جای تامین نمی شود و دسترسی به آن نیز مشکل به نظر می رسد.

در عین حال، رئیس شورای ولایتی هرات تصریح کرد که مردم نیز در قبال همکاری با حکومت خواسته هایی دارند که رسیده گی به این خواست ها و توقعات مردم نیز از جمله وظایف حکومت است.

علیزایی این خواست را اینگونه بیان می کند :«توقعی که مردم دارد این است که دولت باید در تعیینات خود با مردم مشوره کند، و اگر مشوره نشود، تعیینات در سطح قوماندانها و ولسوالها کاملاً ناموفق خواهد بود.»

منبع اظهار داشت که شورای ولایتی نیز می خواهد تا در تعیین فرمانده هان پولیس و ولسوال ها با مردم مشوره شود، چون وقتی که مردم شخصی را تائید می کنند مکلف هستند با وی همکاری نیز داشته باشند.

به باور وی، دولت زمانی موفق است که با مردم همکار باشد و مردم زمانی با دولت همکار است که با نظرات و خواسته هایشان در نظر گرفته شود.

مناطق تحت خطر

در طول سال های اخیر، طالبان و مخالفان مسلح حکومت در شماری از ولسوالیها در ولایت های مختلف کشور جابجا شده اند که این موضوع نگرانی برای مردم و حکومت های محلی ایجاد کرده است.

به گفته کامران علیزایی، ولسوالیهای گلران، کشک کهنه، رباط سنگی و شیندند نیز از جمله ولسوالیهای هرات است که مخالفان در آن حضور داشته و در شماری از قریه جان حکمرانی می کنند.

بر اساس معلومات وی، مردم ولسوالی گلران بسیاری از شکایت های خود را از راه طالبان حل می کنند و به حکومت رجوع نمی کنند.

رئیس شورای ولایتی هرات با اشاره به اینکه شمار طالبان در این ولسوالی و دیگر ولسوالیهای تحت خطر کم است، تاکید کرد که اقدامات حکومت برای مقابله با مخالفان ضعیف و ناکارآمد است.

به اعتقاد علیزایی :«طالب در این ولسوالیها قوی نیست و امکانات لازم ندارد؛ اما دولت با امکانات زیاد همیشه حالت دفاعی دارد و این حالت یعنی ضعف، مطمئن هستم تا زمانی که حالت دفاعی به حمله تبدیل نشود، ضعف همچنان پابرجا خواهد بود.»

شیندند و رهبر طالبان

ولسوالی شیندند، یکی از برزگترین ولسوالیهای هرات است؛ اما از چندین سال این ولسوالی شاهد ناامنی و در بسیاری مواقع شاهد حضور پررنگ مخالفان بوده است.

به تازه گی نیز ملا رسول که خود را رهبر طالبان معرفی میکند در منطقه «زیرکوه» این ولسوالی مستقر شده و شیندند را مرکز فرماندهی خود معرفی کرده است.

رئیس شورای ولایتی هرات در این رابطه می گوید که زیرکوه شیندند از چندی به این سو شاهد دیگری بین دو گروه طالبان بوده است.

به گفته وی، تا حال چندین بار از بزرگان قوم و متنفذین خواسته شده است تا برای جلوگیری از تلفات مردم بیگناه ولسوالی شیندند با فرمانده هان طالب مذاکره کنند.

شهری اقتصادی و موجی از بیکاری

بر اساس گفته های کامران علیزایی، سرمنشا اصلی ناامنی، بیکاری است، زمینه کار برای مردم در هرات فراهم نیست و مردم مجبورند هر کاری بکنند.

به گفته وی :«مردم به خصوص جوانان هرات به شدت بیکار هستند و از این ناحیه رنج می برند و برای پیدا کردن یک لقمه نان مجبورند دزدی کنند، راهزنی کنند و یا هم طالب شوند.»

رئیس شورای ولایتی هرات پیوستن جوانان به صفوف مخالفان را نگرانی جدی دانسته و اظهار داشت که روزانه ۲۰ جوان با مدرک لیسانس به شورای ولایتی آمده و زمینه کار با ۵ هزار افغانی هم برایشان فراهم نیست.

وی گفت :«او جوان باید چکار کند، در صورتی که مردم ناامنی را تحمل کرده می توانند، بی عدالتی را تحمل می کنند، مشکلات را تحمل می کنند، اما بیکاری را تحمل کرده نمی توانند چون این خط تا آخر وجود دارد.»

علیزایی از مقام های حکومت وحدت ملی خواست تا زمینه کار برای مردم فراهم شود و از مهاجرت های بی رویه در هرات و دیگر ولایت های کشور جلوگیری شود.

وی تصریح کرد :«مردم هیچ وقت از سیری و خوشی بخاطر کار به خارج نمی روند.»

بی عدالتی و دل رنجی در هرات

علیزایی در گفته های خود به بی عدالتی در هرات اشاره کرد و به همین منظور از وی خواسته شد تا در این رابطه معلومات بیشتر بدهد.

وی اظهار داشت که در برخی موارد ارگان های دولتی افرادی را دستگیر می کنند که هیچ گناهی ندارند و بی دلیل مدتی را زندانی هستند.

به گفته علیزایی، به تازگی ۳۴ نفر که در بین آنها جوانان و نوجوانان نیز حضور دارند برای کار به مرغاب می رفتند، بدون دلیل موجه از سوی نهادهای امنیتی و به بهانه «مشکوک»، آنها را بازداشت کرده اند.

وی باورمند است که این رویکرد تنها برای این صورت می گیرد که نهادهای مشخص برای خود دستاورد کسب کرده و آن را در جمع دستاوردهای خود اضافه کنند.

رئیس شورای ولایتی هرات، همین بی عدالتی را عاملی برای «دل رنجی» شماری از افراد در هرات می داند و معتقد است که شخص و یا گروهی در ناامنی های هرات دست ندارد؛ اما دل رنجی هایی وجود دارد که می تواند در آینده خطرناک باشد.

به باور علیزایی، اگر بیکاری در قدم اول و عدالت در قدم دوم در هرات تامین شود، امنیت در هرات به صورت کامل تامین می شود.

تاپی و هرات

هرات از جمله ولایت هایی است که در مسیر عبور لوله انتقال گاز تاپی قرار دارد و در کنار بیکاری ای که در این ولایت وجود دارد، می تواند برای حل این مشکل، ممد واقع شود.

در این رابطه، رئیس شورای ولایتی هرات معتقد است که باید این پروژه در مشوره کامل با مردم محل عملی شود.

به گفته وی :«اگر این پروژه به سیستم اساسی و با مشوره مردم محل باشد، امید است که خوب باشد و در مورد کارگران این پروژه در نقاط مختلف کشور نیز نباید سلیقه ای عمل شود و مردم هر منطقه باید در منطقه خود باید مصروف باشد.»

به اعتقاد علیزایی، در تطبیق تاپی در هرات چالش عمده ای نیست؛ اما کسانی هستند که نمی خواهند این پروژه تکمیل شود.

وی عدم سربازگیری طالبان، فراهم شدن زمینه کار برای مردم، بهبود درآمد، رفع بیکاری و تامین امنیت در هرات را از جمله دستاوردهای مثبت تاپی برشمرد.