محمد محقق رازهای حکومت و ائتلاف «نجات‌افغانستان» را افشا کرد

در جریان روزهای گذشته، شماری از رهبران جهادی از جمله محمد محقق، معاون دوم ریاست اجرائیه، عطامحمد نور، والی بلخ و صلاح‌الدین ربانی، سرپرست وزارت امور خارجه به ترکیه رفته و با جنرال دوستم، معاون اول رئیس‌جمهور دیدار کرده و ائتلافی تحت نام «نجات‌افغانستان» را ایجاد کردند.

تشکیل این ائتلاف که به نوعی «ناراضیان» حکومت و «منتقدین» انحصارگری قدرت در ارگ؛ سران آن هستند، سروصداهای زیادی به پا کرد.

این ائتلاف بعد از تشکیل، اعلامیه‌ای به نشر رساند که در آن خواهان تطبیق توافق‌نامه تشکیل حکومت وحدت ملی شده بود.

حال محمد محقق، معاون دوم ریاست اجرائیه در مورد رفتنش به ترکیه و ایجاد ائتلاف «نجات‌افغانستان» معلومات داده است.

در بیانیه محقق آمده است :«حضور این‌جانب و برخى سران سیاسى افغانستان در ترکیه موجب نگرانى راس هرم حکومت و بعضى از سیاسیون و زمینه‌ساز جر و بحث‌ها و تحلیل‌هاى فراوان  وضد و نقیض بوده و چه بسا که بعضى شخصیت‌هایى که بدبینانه قضاوت کردند؛ آن‌را مخالف وحدت ملى وانمود کردند و برخى‌ها هم استقبال بى‌سابقه کردند.»

به گفته وی، بعضى مطالب مربوط به خودش می‌شود و برخى مربوط به مجموع ائتلاف؛

اول؛ اینکه بعضى مسایل آن عاطفى و اجتماعى بوده و مربوط به شخص خودم بوده؛ این‌را همه می‌دانند که رابطه دوستى بین من و جنرال دوستم معاون اول ریاست‌جمهورى طولانى بوده؛ در جریان انتخابات کمى فاصله پیدا شده بود که آن‌هم در جریان حوادث رفع گردیده؛ خواستم از جنرال صاحب دوستم که دوست سى ساله سیاسى‌ام می‌باشند و که کمى مریض احوال بود خبرش را بگیرم و نیز هم در مراسم  شیرینى‌خورى حاجى باتور پسرش اشتراک نمایم.

دوم؛ بخش سیاسى و کشورى‌اش مربوط می‌شود به  نابسامانى‌هایى که در حکومت وحدت ملى رونما گردیده، گسست عظیمى که بین ملت و حکومت پیش آمده، فقدان اعتماد میان قشر سیاسى و حکومت، کار را بجایى رسانیده که نه تنها قشر سیاسى و جهادى بیرون از حکومت که عناصر و جهت‌هاى اصلى تشکیل‌دهنده حکومت وحدت ملى، به تدریج از تصمیم‌گیری‌ها و اجراآت دولتى کنار گذاشته شده و یا تحت فشار قرار و مورد هجوم تبلیغاتى قرار گرفتند.

به باور معاون دوم ریاست اجرائیه، در گذشته تنها طلبان مسلح جنگ می‌کرد؛ حالا داعش اضافه شده و چندین سازمان تروریستى دیگر پدید آمد؛ جنگ تنها در جنوب بود؛ اما حالا به شمال هم کشانیده شد، از بدخشان تا بادغیس؛ بنابراین ایجاب یک تلاش براى اصلاح حکومت‌دارى مؤثر ضرورت است.

محقق می‌گوید :«بعضى‌ها فکر می‌کنند که ما در صدد هستیم تا دولت را سقوط بدهیم؛ نخیر سقوط دولت بخیر و صلاح کشور نیست؛ مگر اینکه حکومت خودش به دست خود زمینه سقوط خود را فراهم کند، ما می‌خواهیم دولت اصلاح شود و مؤثر باشد و توافق‌نامه حکومت وحدت ملى که اساس مشروعیت حکومت است؛ عملى گردد.»

از دید معاون ریاست اجرائیه، صلاحیت‌هاى ریاست اجرائیه و معاونین ریاست جمهورى و ریاست اجرائیه در چارچوب قانون اساسى و توافق‌نامه حکومت وحدت ملى باید عملى شود و حکومت بازى‌هاى اوپراتیفى خود را در داخل حکومت توقف بدهد.

بر اساس معلومات وی، حکومت یک روز با جمعیت جلسه می‌گیرد؛ و به مقصد تضعیف جمعیت اسلامى روز دیگر با رییس اجرائیه جلسه دارد و یک روز بحث پنجشیرى و غیر پنجشیرى را دامن می‌زند.

محقق معتقد است که حکومت با هزاره بازی‌هاى متفاوت دارد، طرح جامع امنیتى را که محصول تلاش خودش و سرور دانش بود به بوته فراموشى سپرده شده، جنگ‌هاى کوچى و ده‌نشین آغاز شده و در عوض عملی ساختن این طرح چند نفر هزاره را مهمان می‌کند؛ آیا تامین امنیت هزاره‌جات و کارهاى باقى‌مانده با مهمانى جبران می‌شود؟

وی تصریح کرد که حکومت با اقوام شریف اوزبک هم عین سیاست‌هاى انگلیسى تفرقه بیانداز و حکومت کن را اعمال کرده است و با اقوام برادر پشتون بلاى دیگرى را بنام این قوم و آن قوم بمیان آورده که در بعضى مناطق فاجعه‌بار بوده و موجب تلفات شده است.

محقق دیدار رئیس‌جمهور با رئیس‌ اجرائیه را تشریفاتی دانسته و تصریح می‌کند که حکومت با تیم اصلاحات و همگرایى منحیث یک تیم شریک در قدرت که بر اساس توافق‌نامه، پنجاه درصد شریک قدرت است، برخورد نمی‌کند؛ بلکه بعد از چند ماه اگر «اعصابشان» بجاى باشد؛ فقط یک جلسه با رئیس اجرائیه می‌گذارد و آنهم در حد «تشریفات».

بر اساس اظهارات وی، این وضعیت قابل دوام نیست و به امنیت کشور کمک نمی‌کند؛ بنابراین یک تشریک مساعى در سطح بزرگان ملت کار است.

معاون ریاست اجرائیه گفت که بعضى افراطیون نزدیک به ارگ به ائتلاف نجات توصیه کرده که از حکومت کنار بروند، آنها فکر کرده‌اند که طرف‌های ایجاد کننده «نجات‌افغانستان»؛ مردمانى هستند که به اساس مهربانى و عطوفت بعضى‌ها به حکومت گماشته شده‌اند تا به توصیه آنها نیز کنار بروند.

محقق تصریح کرد که خواهان برهم خوردن حکومت نبوده و بلکه افرادی که حداقل سه و نیم تا چهار میلیون راى پاک از هشت و نیم میلیون آرای پاک و ناپاک انتخابات هستند، فقط می‌خواهند که زورگویى، سرشارى و حق‌کشى در حکومت خاتمه یابد.

وی اظهار داشت که :«بعضى هم بر چسپ قومى و سمتى به ائتلاف ما می‌زنند که چنین نیست؛ ما پشتیبانى همه اقوام، سمت‌ها و زون‌هاى کشور را داریم و این یک حرکت سراسرى براى نجات افغانستان از ناامنى، خود کامه‌گى، انحصار طلبى، استبداد حلقه‌اى  و سرانجام فساد متمرکز و سازماندهى شده مالى است و نیز هم روند توقف‌ناپذیر اصلاحات است.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *