فعالیت اصلی اعراب در ولایت فراه شکار نیست، غافلگیر کردن ایران است
مردم ولایت فراه از حضور چشمگیر و گستردۀ عربها که ظاهراً به شکار حیوانات و پرندگان مصروف هستند نگران هستند که آنان در این منطقه دست به فعالیتهای فراتر از شکار میزنند و از فراه مانند میدان نبرد در مقابل جمهوری اسلامی ایران استفاده مینمایند.
این شهروندان از دولت افغانستان میخواهند که در مقابل کارهای نفوذی این شکارچیان ایستاده و نگذارد که فراه به میدان جنگ نیابتی میان ایران و عربها مبدل شود.
یک تن از این شهروندان که نخواست اسمش فاش شود به خبرگزاری خاورمیانه چنین گفت “شکار حیوانات و پرندگان یک بهانه است، اما این عربها اهداف کلان و دیگری دنبال مینماید تا بتواند که در مقابل جمهوری اسلامی ایران مقابله نماید و در غیر آن شکار پرندگان آنقدر ارزش ندارد که بتواند مصارف روزمره آنها را تإمین نماید”.
جمیله امینی رئیس شورای ولایتی ولایت فراه نیز در این مورد گفت که این عربها بر علاوه شکار حیوانات و پرندگان، به ساختن مساجد، مدارس دینی، باغوحش و کارهای دیگری فعالیت دارند.
اما معاون مقام ولایت فراه میگوید “عربها پلانهای بزرگ اقتصادی روی دست دارد و با مردم بهصورت نقدی و غیر نقدی کمک مینماید”.
به گفته معاون مقام ولایت فراه تا حالا شکار این عربها دیده نشده است او همچنان بیان کرد که آیا این پرندگان طلا است که اینها اینقدر مصارف را سالانه متقبل میشوند؟
اما کارشناسان ولایت فراه حضور تعداد زیادی عربها را نگرانکننده دانسته و در پاسخ به آن پرسش میگویند که شکار حیوانات یک بهانه است که حضور آنها را مشروعیت بخشیده است و آنان در پشت پرده کارهای هدفمند و کلانی دیگری را انجام میدهند.
عبدالوهاب صدیقی کارشناس در امور ولایت فراه در این مورد میگوید “شکار حیوانات و پرندگان عربها مانند یک روپوشی است بخاطر کارهای جدی استخباراتی آنان در ولایت فراه که مرز طولانی با جمهوری اسلامی ایران دارد که از رقبای استراتژیک کشورهای عربی بهشمار میرود.
به گفته آقای صدیقی عربها در افغانستان و به ویژه در فراه دو موضوع عمده را پیگیری مینماید، در نخست آنان کوشش مینمایند که حضور استخباراتی و نظامی ایران را در این ولایت کنترول نمایند و به یک نحوی دست بالاتری نسبت به ایران داشته باشند که عربها این امر را به همکاری پاکستانیها و گروه طالبان مربوط به ملاهبتالله، به روشهای مختلف انجام میدهند.
اما موضوع دوم افراطیت دینی است که در افغانستان و برخی ولایات آن از جمله ولایت فراه، زمینه خوبی برای رشد و گسترش افراطیت وجود دارد که عربها به بهانههای مختلف و سرمایهگذاریهای هنگفت میخواهند با گسترش و ترویج اندیشههای وهابیگری و ضد شیعی، مردم این ولایت را در مقابل ایران قرار بدهند و از این طریق به ولایت زابل و زاهدان ایران غلبه نمایند.
به گفته وی این خیلی احمقانه و کودکانه است اگر بگوییم که عربها بخاطر شکار چند تا حیوان و پرنده که حتی نام و جنس این حیوانات معلوم نیست، سرمایهگذاری میلیونی مینمایند.
به گفته وی عربها برای نفوذ بیشتر از دو جناح؛ یکی استخباراتی و جنگی وارد عمل میشوند که در فراه به صورت عملی طالبان طرفدار عربها و پاکستانیها بر ضد دولت میجنگند و فعالیت دارند و جناح دیگر از طریق مذهبی و فرهنگی وارد میشوند تا بتوانند از طریق سرمایهگذاریهای هنگفت بین مردم هم جا بگیرند و در دراز مدت بتوانند ایرانیان را غافلگیر نمایند.
به گفته وی عربها به نحوی رضایت دولت افغانستان را کسب کرده و دولت هم به باجگرفتن از هر دو جناح اکتفا کرده است، شاید دولت در مقابل عربها، پاکستانیها و ایرانیها ضعیف و ناتوان باشد که تا حالا به صورت عملی نتوانسته است از نفوذ عربها و سایر جناحها جلوگیری نماید.
این در حالی است که در ولایت فراه گروههای مسلح طرفدار کشورهای مختلف فعالیت دارند و فعالیت چشمگیری آنان در سال جاری این ولایت را تا به مرز سقوط پیش بردند.
روح الله علیزاده