رسانه های افغانستان نیازمند زیر ساخت هاست

دکتر سید رضا امیرجهانشاهی رئیس دانشکده خبر دانشگاه مشهد، در رابطه با وضعیت رسانه ای در افغانستان می گوید: در یک دهه ای گذشته رسانه های افغانستان رشد کمی چشمگیری داشته و یک جهش بزرگ رسانه ای را در این کشور براه انداخته است.

با باور آقای جهانشاهی، رسانه های افغانستان از لحاظ کمی و کیفی در سطح منظقه یک جهش بزرگی را به ارمغان آورده است و این جهش بزرگ در نگاه اول یک فرصتی است که بدست آمده و در واقع وضعیت رسانه های افغانستان از لحاظ وضعیت در یک بیم و امید اند که از نقطه بیم و به طرف امید در حرکت است.

دولت افغانسان یکی از دسـتآورد های بزرگ کار کرد هایش را با پشتبانی جامعه جهانی طی دوازده سال گذشته رشد چشمگیر رسانه ها و آزادی مطبوعات میخواند و روی این امر تاکید بیشتر دارد.

آقای جهانشاهی می گوید: این فرصت و فضای رسانه ایی بدست آمده به دلیل نداشتن زیر ساخت های قوی به راحتی تبدل به یک تهدید خواهدشد، به باور این استاد دانشگاه اگر در کنار این جهش و رشد کمی که صورت گرفته ومنجر به توسیعه رسانه ای شده است، به زیر ساخت های آن توجه صورت می گرفت بدون شک که حال شاهد ترقی بیشتر می بودیم.

او تاکید کرد هم اکنون در کنار این رشد کمی و جهش رسانه ای در افغانستان، متاسفانه شاهد رشد زیر ساخت برای بافت این حرکت نیستیم و این در واقع اولین نقطه ضعفی است که در رسانه های افغانستان دیده می شود.

وی افزود، عدم زیر ساخت های قوی میتواند این رسانه را به خطر جدی روبروکند.

جهانشاهی همچنین در ادامه صحبت هایش به خبرگزاری خاورمیانه در کابل گفت: یک مورد دیگری باعث تشویش این است که بخش بیشتر از رسانه های افغانستان به صورت پروژه ای شکل گرفته و امید دراز مدت برای این پروژه ها وجود دارد و قطعا از بین خواهد رفت.

او گفت: از آنجایکه رسانه ها را به یک دهکده جهانی می پنداریم باید رسانه ها برای بقا و رشد خود یک سلسله شرایطی داشته باشد و این شرایط چی از لحاظ مدیریت رسانه ای باشد و یا هم از لحاظ تولیدکندگان پیام در بدنه آنها، به هر حال نباید رسانه تحت کنترل یک پروژه باشد و این اولین نقطه ضعفی است که در رسانه های افغانستان دیده می شود.

با عقیده وی، رسانه های افغانستان برای حضور در رقابت ها به سطح رسانه های ملی و بین المللی کمتر دیده می شود و بیشتر از برنامه ها پروژه ای است و از سویی هم در بخش جذب مخاطب کمتر کارشده ومخاطب شناسایی صورت نگرفته است.

به گفته این استاد دانشگاه، عدم مخاطب شناسایی یکی از ضعف دیگر رسانه ها در افغانستان شمرده می شود و ممکن در آینده نزدیک این امر همه ای رشد کمی در این مدت صورت گرفته را ضعیف بسازد.

او با اشاره به روابط رسانه ای میان افغانستان و جمهوری اسلامی ایران گفت: هیچ کشوری در دنیا همانند این دوکشور پیوند های دوستی ندارد، زبان، فرهنگ و دین مشترک همچنان مرز جغرافیایی مشترکات افغانستان و ایران را برجسته ساخته است.

وی گفت: با توجه به طرز نگاه مخاطبان، رسانه های دو کشور براساس وضعیت منطقه ای و رویداد های جهانی پیشنه ای تاریخی داشته و این روند در بخش رسانه ای و بحث فرهنگ مشترک حایز اهمیت است.

برعلاوه این اشتراکات روابط اشتراکی خبر، آموزش های خبرنگاری، برنامه های درسی و آموزشی نیر در سطح رسانه های دوکشور وجود دارد و اکر این برنامه ها بیشتر مستحکم و تخصصی تر براساس یک راهبردی دنبال گردد قطعا نتیجه بخش خواهد بود.

به باور وی، دو راهکار خوب برای روابط رسانه ای میان کشور های اسلامی و سایر کشورها وجود دارد طوریکه بحث رسانه ای در جهان اسلام در واقع راهبردی است که به عنوان یک قدرت بزرگ عقیدتی و فرهنگی روی آن تکیه می شود.

وی خاطرنشان کرد که برای هماهنگی و رشد رسانه ها در جوامع اسلامی باید یک ادبیات خبری با کیفیت ایجاد شود و این ادبیات مشترک خبری در واقع می تواند منجر به یک جبهه بزرگ خبری شود.

بربنیاد گفته های وی، تا زمانی ادبیات مشترک تخصصی خبری نداشته باشیم و مدیریت خوبی رسانه ای ایجاد نکنیم، نمیتوان به سمت و سوی رهبری شده حرکت کرد.

 

Author

About Author

7 thoughts on “رسانه های افغانستان نیازمند زیر ساخت هاست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *