بلند رفتن قیمت های مواد اولیه در ولایت بغلان

باشنده گان ولایت بغلان از بلند رفتن قیمت های مواد اولیه شکایت دارند.

شهروندان بغلان می گویند: بیکاری، فقر و نا امنی از یکسو گریبان گیر آنهاست و از سوی دیگر بلند رفتن قیمت های مواد خوراکی بر دغدغه فکری آنها افزوده است.

این شهروندان می گویند همه ساله با آمدن ماه مبارک رمضان دوکانداران و تجاران قیمت های مورد ضرورت آنان را بلند می برند.

محمدامین ۳۵ ساله که در بازار پلخمری غرض خرید ضروریات خانه اش آمده است می گوید: قیمت مواد خوراکی بلند رفته است و تهیه ضروریات زنده گی برای شان مشکل شده است.

وی می افزاید: ” ارزش پول بسیار پایان است و از طرف دیگر قیمت های مواد خوراکی در حال بلند رفتن است مردم بیچاره و غریب هستند، یک کاریگر روزانه سه صد افغانی عاید دارد، این مقدار را چی بخرد؟”.

محمدامین که خود کارگر است می گوید در خلال یک هفته خیلی خوشبخت است اگر سه روز آنرا کار بیابد، اما اکثر روزها به امید پیدا کردن کار از خانه بیرون میشود ولی مانند ده ها هم قطارش بدون یافتن کار به خانه بر می گردد.

او که با همین عاید کم یک خانواده ۸ نفری را سرپرستی می کند و همچنان مجبور است در کنار تهیه مواد اولیه زنده گی شان مصارف دو فرزندش را که مکتب میخوانند نیز بپردازد.

ده ها شهروند بغلانی دیگر مانند محمد امین از بلند رفتن قیمت های مواد اولیه نگران هستند.

میراخان یک کارمند پایین رتبه دولتی است که ماهانه در حدود ۷۵۰۰ افغانی معاش دارد، او نیز ازین وضعیت نگران است می گوید: ” یک ماهه معاش را که می گیرم نیازمندی فامیلم را بر طرف نمی کند، در نرخ همه چیز تغییرات آمده، قبلاً اگر یک بشکه روغن ۱۰ لیتره را ۶۰۰ افغانی می خریدم حالا قیمت آن به ۶۸۰ افغانی بلند رفته است”.

به گفته او مصارف روزمره اش نظر به درآمدش خیلی بلند است و این وضعیت وی را به شدت نگران ساخته است.

در همین حال فروشنده گان نیز از نبود فروشات و بلند بودن قیمت ها نگرانی می کنند، ضیاوالدین یکی از دوکاندار خوراکه فروشی شهر پلخمری می گوید: “نرخ دالر نظر به افغانی روز به روز افزایش می یابد و از سوی دیگر بالای اجناس وارداتی از سوی حکومت نظارت صورت نمی گیرد، تجار هر قسمی که دلش بخواهد همانگونه اموالش را به فروش می رساند و ما هم مجبور هستیم بالای خریداران این اجناس را به قیمت بالا بفروشیم”.

از جانب دیگر دوکاندران شهر پلخمری نا امنی موجود را یکی از دلایل عمده نبود فروشات شان عنوان می کنند، به گفته آنها “پیش از آنکه در بغلان نا امنی و جنگ ها رخ دهد فروشات خوبی داشتند و بگونه اوسط روزانه از ده الی بیست هزار افغانی دخل برمیداشتند، اما حالا روزی هم می شود که نمی توانند یکی بوری آرد و برنج را به فروش برسانند”.

قیمت های مواد خوراکی از ده الی ۱۵ فیصد بلند رفته است بگونه ی که پیش از ماه رمضان یک بوری آرد ۴۵ کیلوگرام به قیمت ۱۰۳۰ افغانی به فروش می رسید و حالا ۱۰۸۰ افغانی به فروش می رسد، همینگونه یک بوری شکر ۵۰ کیلوگرام ۲۰۰۰ افغانی قیمت داشت و حالا قیمت آن به ۲۴۰۰ افغانی بلند رفته است.

باشنده گان ولایت بغلان عدم نظارت نهادهای مسول حکومتی را در کنترول قیمت ها یگانه دلیل بلند رفتن قیمت اجناس می دانند و میخواهند که برای کاهش و جلوگیری از نوسانات نرخ های مواد اولیه یک سیستم منظم نظارتی از سوی نهادهای مسؤل حکومتی راه اندازی گردد.