بازی جدید پاکستان در میدان صلح افغانستان

همیشه و همه وقت از پاکستان به عنوان یک همسایه غیرصادق و بازی گر یاد شده و می شود و این روند تا آغاز مذاکرات چهارجانبه ادامه یافت.

هرچند دور دوم مذاکرات مستقیم نماینده های دولت کابل با نماینده گان شورشیان طالب به دلیل نشر خبر مرگ ملامحمد عمر به حالت تعلیق در آمد؛ اما آغاز مذاکرات چهارجانبه با حضور افغانستان، امریکا، چین و پاکستان روند صلح کشور را وارد مرحله جدید کرد.

این مذاکرات چهار دور دوام یافت و این دوام تا اخیر سال گذشته و ختم فصل سرما همراه بود و این روند هم با آغاز فصل گرما از سوی شورشیان طالب رد شده و آنها عملیات جدید خود را راه اندازی کردند.

اما هنوزهم دولت کابل و رهبران آن به مذاکرات چهارجانبه دل بسته و به امید این بودند که این مذاکرات با تعهدات عملی از سوی پاکستان به نتیجه لازم برسد؛ ولی این کار صورت نگرفت تا اینکه کابل شاهد حمله خونین بود که واکنش جدی رهبران حکومت وحدت ملی را به همراه داشت.

کابل به صورت رسمی با شورشیان اعلام جنگ کرده و ناامیدی شان از اسلام آباد را نیز بیان کرد و این روند همراه بود با قطع کمک های مالی و نظامی امریکا با پاکستان.

همه این اتفاقات دست به دست هم داد تا اینکه اسلام آباد به تازه گی اعلام کرده است که از روند مذاکرات چهارجانبه خارج می شود.

خروج پاکستان از مذاکرات چهارجانبه چه تبعاتی به دنبال دارد و اینکه حضور و یا عدم حضور پاکستان در این روند چه تاثیراتی برای صلح افغانستان دارد؟

در جواب به این سوال، سخی منیر، کارشناس امور سیاسی کشور به خبرگزاری خاورمیانه گفت :«تاثیرات این روند منفی خواهد بود؛ اما از همان ابتدا نباید به پاکستان دل بسته می شد.»

به گفته وی، قبل از نشست چهارجانبه معلوم بود که اسلام آباد به دنبال بازی تازه ای است؛ اما در آن زمان، رهبران حکومت به این امر توجه نکرده و یا متوجه نشده بودند تا جلوی مشکلات بعدی را از همان ابتدا می گرفتند.

منیر اظهار داشت که گفته های رئیس جمهور و فشار امریکا از طریق مسدود کردن کمک های نظامی و مالی، اسلام آباد را واداشت تا به این خواست ها و گفته ها واکنش ناخوشی بدهد.

وی افزود که خروج پاکستان بازهم اذهان عامه را مخشوش می کند و این پیام را به دستگاه دیپلوماسی و رهبران حکومت وحدت ملی می دهد که باید به دنبال راه دیگری برای صلح بجز راه اسلام آباد باشند.

منبع بیان داشت که در روند خروج و یا اعلام خروج پاکستان از مذاکرات چهارجانبه می تواند از سوی چین نیز راه اندازی شده باشد تا به عنوان یک قدرت نظامی مطرح کند؛ زیرا اسلام آباد گفته بود که اگر کمک های نظامی امریکا را در اختیار نگیرد به دنبال گزینه های دیگر از جمله چین خواهد بود.

از سویی هم، منیر می گوید که عدم صداقت رهبران حکومت با مردم در زمینه پیشرفت های صلح و حال خروج پاکستان از مذاکرات صلح که حدس و گمان مردم را رنگ قوت بخشید، اعتبار دولت را زیر سوال برده و مسمومیت اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.

با این حال، باید دید که اسلام آباد از این بازی جدید خود چه هدفی را دنبال خواهد کرد و یا این بازی می تواند کابل را زیر فشار آورده و موضع خود را در قبال پاکستان تغییر یافته ببیند؟