نوروز، روز نو، زنده گی نو

UpdateTarin-3بهار، رمزی از عطر پاک خداست. بهار هدیه خداوند برای روح و جان ماست. هدیه ای که با خود، شور عارفانه و شوق عاشقانه به همراه دارد. بهار هدیه خداوند برای انسان سرگردان است تا از شور و شکفتگی آن، راهی به سوی دوست بیابد. بهار برای دل عاشق، آغاز سفر است، سفری به سوی حضرت دوست.

باز کن پنجره را

و ببین

همه چلچله ها برگشتند

و طراوت را فریاد زدند

کوچه یکپارچه آواز شده است و درخت گیلاس

هدیه جشن اقاقی ها را

گل به دامن کرده است.

خاک جان یافته است

تو چرا سنگ شدی؟

تو چرا این همه دلتنگ شدی؟

باز کن پنجره ها را

و بهاران را باور کن .

بهار فرا می رسد. نسیم، بوی شکوفه های سیب و عطر گل سرخ را در کوه و دشت می پراکند. مشامت از بوی «بهار نارنج» آکنده می شود.

بهار جشن جهان آفرینش و روز شادمانی آسمان و آفتاب است. جشن شکفتن ها و شور تولد دوباره است. نسیم دلنواز بهاری، دستمان را می گیرد و به دل طبیعت می برد: گرم از عطر و لبخند، روشن از آفتاب، زیبا از هنرمندی باد و باران، آراسته با شکوفه، جوانه، و معطر از بوی سبزه های باران خورده و خاک نمناک.

بهار مسافر زندگی است با کوله باری از تجربه.

نوروز جشن کهنی است از هندوستان تا آسیای مرکزی. این جشن معنوی، با توجه به ارزش های فرهنگی و سنتی آن که در سال ۲۰۱۰ میلادی از سوی سازمان ملل به عنوان میراث گرانبهای بین المللی شناخته شد و ۲۱ مارچ به عنوان «روز جهانی نوروز» نامیده شد.

این جشن نه تنها در افغانستان بلکه در ایران و آسیای مرکزی و قفقاز و سایر کشورهای خاورمیانه برگزار می شود و فرصتی فراهم شده است تا تمامی مردم جهان با فرهنگ عمیق و ریشه دار نوروز بیشتر آشنا شوند.

جشنی که هر سال با آداب و سنن متنوع خود، امید به صلح و دوستی و خوشبختی را برای میلیون ها انسان در سراسر کره خاکی به ارمغان می آورد.

نوروز در تاریخ و فرهنگ افغانستان مظهر بزرگداشت زندگی، طبیعت و ارزشهای انسانی است که ریشه های عمیقی در شعر و ادب، هنر، فولکلور و رسوم خانوادگی و اجتماعی مردم دارد.

در روستاها و شهرهای مختلف کشور مردم اعم از زن و مرد با برگزاری آیین های ویژه به پیشواز نوروز می روند، برای بزرگداشت این روز، لباس نو می پوشند تا باشد به مانند طبیعت پوشش تبدیل کنند.

مردم در بیرون از شهرها، در دامن طبیعت یا در میدانهای خاص به تفریح و شادی می پردازند. سرگرمی هایی چون کشتی، آواز خوانی، رقص های محلی و خروس جنگی از جمله آیین هایی است که دراین روز برگزار می شود.

در خانه ها نیز، مردم تازه گی و استقبال از بهار را با شست و شو، رنگ کردن منازل، تازه ساختن وجود را به تجربه می گیرند، پشت بام منازل در این روزها و به یمن «آمد آمد بهار و نوروز» مملو از قالین های شسته است.

دروازه ها و کلکین های خانه یا دوباره رنگ می شوند و یا گرد و غبارشان برطرف می شوند، در این کارها از همه بیشتر بچه ها و دختران خانواده ها مصروف هستند و بزرگان نیز آماده گی های نوروز را در فکر دارند.

حال، بهار بار دیگر مهمان طبیعت شده و شادی و نشاط را به ارمغان آورده است. درخت ها شکوفه زده و به مانند مردم، لباس نو پوشیده اند، چه زیباست که دروازه دلمان را به سوی بهار نشاط آفرین بگشاییم و در غوغای جوانی روزگار و جلوه گلهای رنگارنگ، با شادی و نشاط بهاری همراه شویم.

Author

About Author