فوتبال افغانستان؛ یک گام به عقب یا شوکی برای حرکت به جلو؟؟

قهرمانی در جنوب آسیا در سال ۲۰۱۳ و درخشش در بازی‌های بعد از آن، فوتبال در افغانستان را به یک رشته محبوب و «شادی‌آور» تبدیل کرد.

انتظارها از تیم ملی فوتبال افغانستان با حضور بازیکنان خوب و آماده از کشورهای خارجی نزد مردم بالا رفت و دیگر نتایج ضعیف برای علاقه‌مندان قابل قبول نبود.

حضور بی‌شمار هواداران در ورزشگاه‌های ایران (محل میزبانی تیم ملی فوتبال افغانستان) نشان‌دهنده رشد بی‌سابقه فوتبال در بین تمام مردم کشور بود.

نتایج درخشان در برابر تیم‌های درجه اول و دوم آسیا، دیگر افغانستان را از بین کشورهای جنوب آسیا خارج کرده و همه در انتظار ادامه همین روند بوده و هستند.

در کنار این انتظارات، با توجه به حضو پرشمار رسانه‌ها و استفاده بی‌رویه از فضای مجازی، دیگر هیچ خبری و هیچ اتفاقی از نظر مردم دور نخواهد ماند و علاقه‌مندان به راحتی و در زودترین وقت از نتایج و نحوه بازی تیم محبوب‌شان باخبر می‌شوند.

روند رو به رشد فوتبال افغانستان در سال‌های اخیر مثال‌زدنی بوده است و به همین دلیل حالا مردم انتظار دارند که تیم‌های ساده و ضعیف قاره به راحتی نتیجه را واگذار کنند.

این روند خوب بود؛ اما تغییرات عمده در سطح مدیریت فنی تیم ملی در چند ماه اخیر و انتقال میزبانی بازی‌های تیم ملی از ایران به تاجیکستان کمی سوال‌برانگیز شده بود و «اتوفیستر» مربی ۸۰ ساله و پیر با دو جوان بی‌تجربه سکان هدایت تیم ملی را به عهده گرفتند.

از همان ابتدا علاقه‌مندان نسبت به حضور مربی پیری به مانند «اتوفیستر» واکنش نشان دادند؛ اما فدراسیون فوتبال افغانستان کارنامه‌های وی را سپری برای حمایت از انتخاب‌شان قرار دادند.

این مربی آلمانی در اولین دیدار به یک تساوی در برابر ویتنام در شهر دوشنبه تاجیکستان دست یافت و همه انتظار داشتند تا اولین پیروزی وی در برابر «کامبودیا» به دست آید.

کامبودیا تیمی بود که در چند بازی اخیر در خانه و خارج از خانه مغلوب افغانستان شده بود و چند تا از بهترین نتایج تیم ملی فوتبال کشور نیز در برابر همین تیم رقم خورده بود.

تیم ملی در اردوی آماده‌گی در دوبی موفق شد با حساب دو بر یک از سد مالدیف بگذرد و پای به کامبودیا بگذارد.

در این اردو و بازی دوستانه، چند چهره جدید از جمله «قیس شایسته» برادر «فیصل شایسته» کاپیتان تیم ملی در ترکیب تیم ملی قرار گرفتند و قرار شده بود که در دیدار رسمی با کامبودیا نیز در ترکیب باشند.

دیدار با کامبودیا برخلاف انتظار با حساب یک بر صفر به سود این تیم به پایان رسید و از همان لحظات آغازین بعد از ختم بازی، انتقادها از ترکیب و نحوه بازی تیم ملی آغاز شد.

در این دیدار، ملی‌پوشان نتوانستند تا انتظارات را برآورده کنند و برخلاف همیشه خیلی ضعیف ظاهر شدند و در بیشتر مواقع دچار اشتباهات فردی و تیمی شدند که از سوی کادر رهبری نیز هیچ تصمیمی برای رفع آن در نظر گرفته نشد.

اما با گذشت نزدیک به یک هفته، تا هنوز فدراسیون فوتبال افغانستان توضیحات قناعت‌بخشی در مورد این شکست و چراهایی که در این رابطه وجود دارد، ارائه نکرده است و در کنار آن شماری از ملی پوشان و کمک مربی تیم ملی، بعد از این باخت عجیب و دور از انتظار، عکس های سلفی و خوش گذارنی شان را در سفر تفریحی به تایلند را شریک ساختند.

برای مردمی که انتظارات آنها بالا رفته و کم‌وبیش می‌توانند فوتبال را ارزیابی کنند، جوابی باید ارائه شود که اصل موضوع را بیان کند و آنها را به آینده فوتبال افغانستان امیدوار بسازد و از گام برداشتن به «عقب» فوتبال جلوگیری شود.

حال باید دید که فدراسیون فوتبال که خود گرفتار مشکلات عمده‌ای از جمله عدم برگزاری انتخابات و عدم پرداخت بودجه از سوی دولت می‌باشد از باخت در برابر تیم ضعیف کامبودیا برای شوکی جهت حرکت به جلو استفاده می‌کند و یا اینکه گامی برای عقب خواهد بود؟