ضعف مدیریت جنگ؛ سنگین تر از «سنگین»

ولسوالی سنگین ولایت هلمند برای چندمین بار با سقوط مواجه شده و بین نیروهای دولتی و طالبان مسلح دست به دست می شود و این روند مصارف هنگفتنی نیز بر دوش دولت برجا گذاشته است.

تازه ترین و آخرین مورد از سقوط و دست به دست شدن ولسوالی سنگین بین دولت و طالبان مسلح عصر پنجشنبه هفته گذشته صورت گرفت که طالبان مسلح در یک حمله تهاجمی، کنترول ولسوالی را به دست گرفتند.

هرچند در مورد این سقوط گفته های مختلفی از سوی مقام های دولتی وجود دارد مبنی بر اینکه نیروهای امنیتی عقب نشینی تاکتیکی کرده اند و یا اینکه به منطقه اصلی شان در دو کیلومتری تعمیر ولسوالی رفته اند.

نکته قابل توجه در سقوط و یا دست به دست شدن تازه ولسوالی سنگین، نابودسازی بخش عمده ای از تجهیزات نظامی نیروهای امنیتی توسط خودشان در حمله های هوایی است.

گفته می شود که نیروهای امنیتی بعد از خروج از ولسوالی هلمند، بخش عمده ای از تجهیزات نظامی که با خود نتوانستند ببرند را نابود کرده اند تا به دست طالبان مسلح نیافتد.

هرچند طالبان مسلح ادعا کرده اند که با تصرف سنگین، به مقدار زیادی از تجهیزات نظامی نیز دست یافته اند که این ادعا تا حال از سوی دولت مورد تائید و یا رد قرار نگرفته است.

با این حال، شماری از نماینده گان هلمند، نبود مدیریت قوی در نبرد هلمند را عامل اصلی سقوط چندین باره ولسوالی سنگین می دانند و می گویند که ضعف مدیریت مصارف هنگفتی بر دولت و از جانب دیگر بر تضعیف روحیه سربازان گذاشته است.

نسیمه نیازی، نماینده مردم هلمند در مجلس نماینده گان به خبرگزاری خاورمیانه گفت :«هلمند به یک کشتارگاه بزرگ تبدیل شده است، مخالفان مسلح با قوت می جنگند و کشت و خون در این ولایت زیاد است.»

به گفته وی، اگر حکومت نخواهد یک ساحه را رها کند و باز بگیرد، از نگاه نظامی یک مشکل جدی است و هرگونه عقب نشینی تاکتیکی خود باعث ایجاد مصارف هنگفت برای دولت و نیروهای امنیتی می شود.

به باور وی، پیش از این نیز ولسوالی سنگین به صورت کامل در اختیار دولت نبود؛ اما همین که کنترول یک منطقه بارها بین دولت و مخالفان دست به دست می شود، باعث متضرر شدن مردم عام می شود.

بانو نیازی می گوید که حاصلات، خانواده و خانه های مردم از بین رفته و حکومت باید در این رابطه دقیق باشد و وقتی گزارشی در مورد سقوط و یا حمله طالبان مسلح دارد، می بایست پیش از واقعه عمل کند، عقب نشینی تاکتیکی و باز گرفتن، مصارف زیادی به دنبال دارد که جبران آن بسیار بیشتر از نگهداری آن است.

نماینده هلمند افزود که جنگ این ولایت نسبت به همه نقاط کشور بیشتر و متفاوت تر است و مخالفان هم فشار بیشتری وارد کرده اند و در کنار این مسایل، مدیریت جنگ نیز به پیمانه ای نبوده که بتواند مشکل را حل کند.

بانو نیازی می گوید که جنگ هلمند به مدیریت بسیار قوی نیاز دارد تا از سقوط های چندین باره مناطق مختلف جلوگیری شود.

وی معتقد است که هلمند از نگاه جغرافایی، اقتصادی، مادی و استراتیژیک برای مخالفان مسلح، کشورهای همسایه و دولت دارای اهمیت است و نگهداری آن نیز نیازمند حضور افراد قدرتمند در راس مدیریت جنگ است.

بر اساس گفته های بانو نیازی، مخالفان مسلح با استفاده از مساحت وسیع هلمند به راحتی نیروهای خود را تجهیز و اکمال می کنند و در این راه پاکستان نیز نقش مهمی دارد.

به گفته وی، :«هلمند برای همسایه ها هم مهم است و به همین دلیل جنگ در این ولایت شدید است و یک منطقه از دست می رود و با فشار زیاد از سوی دولت پس گرفته می شود و وضعیت فعلی برای مردم بسیار خسته کن شده است.»

هلمند و نبرد این ولایت در حالی از اهمیت خاصی برخوردار شده که به تازه گی سرمفتش ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) نیز اعلام کرده است موجودیت فساد و رهبری ضعیف در نیروهای امنیتی، علت اصلی ناکامی و ناکارایی این نیروها است.

وی به فساد گسترده در این صفوف اشاره کرده و گفته است که مقام های عالی رتبه نظامی به شمول جنرالان بلندپایه از غذا، تیل، امکانات و تجهیزات نیروهای امنیتی اختلاس کرده و یا هم آنها برای مخالفین می فروشند.

سیگار به قول اردوی ۲۱۵ میوند در ولایت هلمند نیز اشاره کرده و گفته است که ضعف مدیریت در این قول اردو باعث شده تا جنگ هلمند فراتر از آنچه باشد که تصور می شد.

با این حساب و در حالی که غذای مورد نظر برای نیروهای امنیتی از سوی فرمانده هانشان به فروش رفته و یا هم در آن اختلاس صورت گیرد نباید از این سرباز انتظار داشت که با شنیدن دستور مبنی بر خروج ولسوالی جنگ زده سنگین، در آن باقی بماند.