شورای عالی صلح؛ کجاست؟

خبرگزاری خاورمیانه

با گذشت بیش از شش سال از فعالیت و آغاز به کار شورای عالی صلح، رسیدن به آرزوی دیرین مردم افغانستان به این شورا واگذار شد.

امیدی که شاید در ابتدا و با حضور رهبران جهادی و سیاسی کهنه کار کشور، پررنگ بود؛ اما این روند روز به روز کم رنگ تر شده و امید در حال تبدیل شدن به یاس گام گذاشت.

شورای عالی صلح در ابتدا با بودجه هنگفت خارجی و داخلی ایجاد شده و مرکزی بود برای حضور سران احزاب و سیاسیون تا مرکزی داشته باشند برای نشست ها و گفتگوهای شان.

در مدت شش سال گذشته شاید مبلغ هنگفتی برای روسا، اعضای و کارمندان این شورا پرداخت شده باشد که امروز ثابت می سازد هیچ دستاوردی به دنبال نداشته است.

شورای عالی صلح در طول مدت شش ساله اش موفق نشد روند صلح افغانستان را به خواست دل مردم کشور پیش ببرد و روسا و اعضای آن نیز به دنبال ختم ماه بودند تا معاش های دالری شان را دریافت کرده و خرج سهولت های زنده گی شان کنند.

ایجاد شورای عالی صلح نتوانست مانع جنگ افروزی مخالفان مسلح دولت شود؛ این شورا در مدت فعالیتش نتوانست گامی مثبت در راه تامین صلح بردارد.

با روی کار آمدن حکومت وحدت ملی، رهبران حکومت در یک اقدام، روسا و سران شورای عالی صلح که قرار بود منحل شود را تبدیل کرده و این افراد وعده دادند که در راه تامین صلح گام های اساسی برخواهند داشت.

اما بر اساس آنچه که تازه شورای عالی صلح می گوید :«در دو سال گذشته هیچگونه تماسی با گروه طالبان مسلح که عمده ترین مخالف دولت به حساب می آید، گرفته نشده است.»

هرچند که این شورا، پاکستان را مانع اصلی این روند می داند؛ اما باید خودشان پاسخ دهند که وظیفه اصلی آنها در این راستا چه بوده که نتوانستند قناعت طالبان مسلح برای حضور در گفتگوهای صلح را تامین کند.

شورای عالی صلح به دلیل ناکارآمدی اش حتی موفق نشده بود که بعد از مرگ ملا محمد عمر، رهبر پیشین طالبان مسلح گام مثبتی بردارد و از آن فرصت هم استفاده لازم را نبرد.

ناگفته نماند که شورای عالی صلح چند جلسه با هیئت حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار برگزار کرد که این کار هم تا هنوز و بعد از آنکه دو طرف (دولت کابل و گلبدین حکمتیار) توافقنامه را نیز امضا کردند، بی نتیجه مانده است.

همین ناکارآمدی بود که مدتی از شورای عالی صلح هیچ صدایی شنیده نشد تا اینکه مشاور ارشد این شورا، عبدالحکیم مجاهد، در یک اظهار جنجالی، طالبان مسلح را فرشتگان روی زمین عنوان کرده و به شماری از رهبران سابق جهادی از جمله برهان الدین ربانی، رئیس فقید شورای عالی صلح اهانت کرد.

این اظهارات تنها موضوعی که در پی داشت، بلند شدن دوباره نام شورای عالی صلح بود؛ در غیر آن تمامش جنجال بود و واکنش های جدی ای هم به دنبال داشت.

اظهارات مجاهد باعث شد که مجلس سنا هم از موجودیت شورای عالی صلح انتقاد کند.

سناتوران در نشست روز یکشنبه (۲۶جدی) از سر قومندان اعلای قوای مسلح (رئیس جمهور غنی) خواستند که شورای عالی صلح را ملغی سازد و تمامی مصارف این شورا را به نیروهای نظامی کشور اختصاص دهد.

سناتوران معتقد بودند که کار‌های شورای عالی صلح بی ‌دستاورد بوده و نباید بیش از این مصارف هنگفت برای آن در نظر گرفته شود در حالی که نیروهای امنیتی کشور در شرایط بد با معاش کم در جبهه های نبرد حضور دارند.

واکنش ها بر علیه شورای عالی صلح، نشان می دهد که این شورا کارایی لازم برای فعالیت در عرصه صلح را نداشته و تنها منبعی بوده برای مصارف پول و بودجه.

بخشی از بودجه شورای عالی صلح هم برای همایش های بی نتیجه و کلیشه ای به مصرف می رسد که خود نوعی جفا است.

پولی که شاید مصرف آن برای نیروهای امنیتی، می توانست روحیه آنها را بالاتر برده و تجهیزات بهتری را برایشان فراهم می کرد و مشکلات عمده زنده گی آنها را کمی مرفوع می ساخت.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *