انفجار تهدید بالقوه یا سوء قصد !

انفجار صبح روز سه شنبه (۲۸ جوزا) که هدف آن ترور محمد محقق از رهبران جهادی و عضو مجلس نمایندگان بود سه فرد ملکی کشته شد و دستکم ۳۰ فرد ملکی دیگر به شمول زنان و کودکان زخمی شدند.

این انفجار  در ساحه حوزه سوم پلیس امنیتی شهر کابل دقیقا بالای قطار موتر های حامل محمد محقق رخ داد و آقای  محقق از این حادثه جان سالم بدر برد اما شش محافظ وی زخمی شدند و با وجود کشته و زخمی شدن شمار از افراد ملکی خسارات هنگفت مالی را نهیز به بار آورده است.

مسئولیت این حادثه را تا کنون هیچ گروه و یا جریان های افراطی که معمولا دست به این گونه حملات می زنند به عهده نگرفته اند .

عدم مسولیت پذیری این رخداد از طرف طالبان و یا حزب اسلامی گمانه ها را به سمت حادثه دو روز قبل جوزجان می کشاند که گویا تیم حاکم در صدد وارد کردن ضربات نهایی برای زمینگیر ساختن مهره های اپوزسیون  است، چنانچه در پس منظر حوادث  جوزجان سخن از طرح ترور جنرال دوستم  زده شده بود.

بکار گیری بمب های کنار جاده ای در عملیات های داخل شهری طالبان تقریبا غیر متعارف است که می توان ادعا نمود که این نوع انفجار تهدید بالقوه بوده نه سوء قصد و از طرف دیگر وقوع این رخداد درست در حاشیه نشست آخرین مرحله انتقال مسئولیت های امنیتی بین رئیس جمهور و راسموسن به وقوع پیوست.

با این حال می توان ادعا نمود که چنین حوادث مکمل همدیگر اند و احتمال این می رود که سوء قصد علیه مقتدر ترین چهره جهادی مخالف حاکمیت که عضو فعال جبهه ملی و در عین حال در راستای تامین اهداف سیاسی اش با چهره مطرح چون خلیلزاد در تبانی تشکیل یک ائتلاف سیاسی است، چنین رویداد ها مهندسی می شود.

این وهمه و همه حدس و گمانه ها یست که با گذشت روز های آینده درست و غلطش را آشکار خواهد ساخت .

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *